Rytuały codzienności

 

Romuald Oramus: ur. w 1953 r. w Krakowie. Studia na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1974-79. Dyplom w pracowni prof. A. Marczyńskiego. Profesor w Instytucie Sztuki Akademii Pedagogicznej w Krakowie.

 

W malarskim dorobku Romualda Oramusa można wymienić kilka cykli tematycznych: Ławka (1979–81), Czas zatrzymany (1981-82), Uczta (1983-84), Funeralia (1985-86), Bachanalia (1986-88), Homo ludens (1995-98), Fitness Club (1997-99). Obrazy te  przedstawiają wątki zachowań grupowych: rodzinnych spotkań, biesiad, pogrzebów – demonstracji, rytuałów i ceremoniałów, pełnych tłumu, zgiełku, ukazywanych z przymrużeniem oka, z widocznymi elementami groteski.

 

Odrębnym zjawiskiem są obrazy z lat 1990-93 o indywidualnych tytułach; są to portrety metaforyczne oraz motywy śródziemnomorskie, gdzie akty wraz z elementami pejzażu, dalekich przestrzeni morza, ogrodów, labiryntów, jak również wnętrz, ukazywane są z wyraźnym podkreśleniem sztuczności i nierealności świata.

 

Figuralne, architektoniczne i pejzażowe motywy kontynuowane są w cyklu  Rytuały codzienności (1997-2004), prezentowanym na Zamku w Pieskowej Skale – w dużym stopniu inspirującym dla niektórych prac. Autor wielokrotnie odwiedzał z rodziną to miejsce w czasie powstawania obrazów, co wprost uwidacznia się na kilku płótnach, biorąc pod uwagę klimat i charakter wnętrz Zamku.

 

Wielość wątków w ramach jednego kadru obrazu buduje szeroką przestrzeń, pełną jakby odrębnych epizodów. Rytuały codzienności są spojrzeniem w stronę prozaicznej lub odświętnej prywatności, w stronę powtarzalności zachowań i prostych czynności. Zanurzony w określonej przestrzeni wnętrz, wypełniając określone zadania, człowiek w tych obrazach bywa na granicy realnego lub wyobrażonego świata, rozgrywającego się gdzieś pomiędzy oknem i drzwiami, łazienką, kuchnią i sypialnią, parawanem, makietą, atrapą i lustrzanym odbiciem  –  prawdą bądź ułudą zastanej oraz  doświadczanej rzeczywistości.

.